De niet verander wereld…

Er was eens een meisje, haar naam was Liv. Liv heeft het niet zo gemakkelijk, want haar mama is er niet meer en ze woont nu samen met met haar vader en zijn vriendin, een goede band hadden ze niet altijd maar ze probeert zich sterk te houden. Liv kon er ook met niemand over praten want vriendinnen had ze niet om erover te praten. Ze voelde zich heel eenzaam, Want ook zij wou vriendinnen willen hebben waar ze mee kon praten en plezier maken. Liv probeerde van alles weg te lopen ze zat iedere dag op haar kamer wat boeken te lezen, maar ze had veel te veel boeken dus besloot ze de boeken in een doos te steken en dan maar naar de zolder te brengen. Liv opende de deur van de zolder. Maar toen ze de deur open deed zag ze iets wat ze nog nooit gezien had, ze liet de doos vallen van verbazing. Liv zag een oude knuffelbeer wat van haar moeder was geweest. Huh? die lag toch in een doos?! Jij bent ongelukkig! Ik zie het aan je gezicht meisje! Huh? wie praat er nu met mij? Ik! De teddybeer van je moeder! Liv had bang en bleef verbaasd kijken naar de beer. Maar knuffelberen kunnen toch niet praten? Oh jawel! Ken je de film Ted dan niet? de beer kwam tot leven door een vallende ster! Maar ik ben niet zo een beer, je mama kreeg ze toen ze nog heel klein was en ze sprak altijd tegen mij! Waarom praat je eigenlijk tegen mij vroeg Liv verbaasd. Wel kijk naar mijn ogen dan zal het duidelijker worden! Liv keek naar de ogen van de beer en plots was ze in een andere wereld. Liv keek rond, ze zag allemaal vrolijke mensen die tegen haar zeggen wees vrolijk! Waar ben ik vroeg ze? Wel wij hebben je naar hier gebracht om je gelukkig te maken! Je bent in een wereld waar je jezelf totaal niet moet veranderen Daarom noemt deze wereld De Nooit Verander wereld. wees gewoon jezelf meisje! Liv wandelde nog eens rond in de wereld, al snel kwamen er drie mensen naar haar toe en stelde zich voor. Hallo ik ben Lieve, Ik ben Lore, en ik ben Laika. Wow zei Liv mijn naam begint ook met een L. Klopt! Daarom komen wij ook naar jou! Jij bent niet alleen, wij willen heel graag vrienden met jou zijn! Liv vond het super fijn maar toch twijfelde ze. Waarom kijk je zo droef? Wel als ik van deze wereld weg ben en in de gewone wereld ben dan zie ik jullie drie niet meer en dan ben ik weer helemaal alleen! Maar nee! Wij gaan met jou mee! Maar hoe gaan we dan terug naar de realiteit? Wel je moet gewoon een deur openen dan ben je weer thuis! En hoelang zitten jullie hier al? Wat doen jullie in deze wereld? wij maken veel plezier door dingen te knutselen, samen gaan wandelen, dansen, wij doen alles samen. Wow dat wil ik ook wel zei Liv. Goed dan gaan we knutselen! Ze zochten leuk papier uit en maakte leuke Nieuwjaarskaarten. Ook gingen ze wandelen en kwamen leuke paarden tegen, de paarden waren heel aardig. Wil je leren paardrijden vroeg Laika. Nee ik durf niet! Komaan probeer gewoon we gaan naar een verassing plaats! Liv probeerde op het paard te kruipen en het lukte haar, en ze kon zonder ze het zelf wist ook paardrijden. Al snel kwamen ze aan bij de verassing plaats. Ze gingen van hun paard af en al snel gingen ze weg. Wat is dit hier? Wel dit is ons huis hier kan je tot rust komen, hier zijn nog andere mensen die jou graag zou willen leren kennen. Liv ging heel voorzichtig naar binnen en plots kwam er een vrouw naar haar toe met precies een magische toverstaf. Liv! Hoe weet jij mijn naam? Wel ik heb veel van je gehoord jij bent zo een vriendelijke meid en je moet jezelf niet veranderen wees gewoon jezelf hoe moeilijk het ook is! Zal ik doen. Ik heb zelf al deze meisjes leren kennen maar als ik nu naar de realiteit terug ga ben ik weer heel alleen op mijn kamer, en ja als nu de muren eens konden praten dan kon ik praten met iemand, maar neen ik ben dan heel alleen! Neen! Jij bent niet alleen! Het is laat Morgen zal je wel ontdekken waarom ik het zei! Liv werd naar een mooi versierde kamer gestuurd. Slaapwel Liv! Liv ging ik het bed liggen maar ontdekte dat haar kamer geen gewone kamer was, haar bed was mooi versierd en op de muur stond geschreven je bent nooit alleen! Liv viel in slaap. De volgende dag toen ze ontwaakte werd ze niet meer wakker in het huis waar ze naar toe ging met die meisjes maar in haar eigen slaapkamer. Huh? Hoe kan dit nu? Waar zijn die meisjes nu? Ik wist het gewoon ze zijn gewoon in die wereld gebleven zei ze jammerend. Maar plots ging de bel van de voordeur. Ach het zal toch weer voor mijn vader of zijn vriendin zijn! Haar vader riep haar en plots stonden de vier meisjes voor haar deur. Dag Liv! Wij komen voor jou! Liv we komen voor jou! Liv ging met de meisjes mee en gingen samen leuke dingen doen. We gaan samen Oudejaar vieren wel buiten rond een Vuurkorf Wil je ook nieuwjaar bij ons vieren het wordt supertof! ? Ja zei Liv heel enthousiast! Liv was nog nooit gelukkig geweest en was heel blij dat ze toch samen met vriendinnen Nieuwjaar kon vieren en dat ze vriendinnen had om mee te praten. Samen maakte ze een hele Grote doek en schreven wensen voor alle mensen. Gelukkig nieuwjaar! Einde