De regisseur die woonden in het theater…..

Er was eens een regisseur, hij woonden niet in een huis, maar in het theater, hij slaapt elke dag op het podium en elke dag als hij moet acteren doet hij zo schattig als een muis. Op een ochtend kwam er een meisje kijken op het podium en zag de jonge regisseur rond lopen, hé wie ben je? vroeg ze verlegen, kom! Kom naar me toe! Riep hij en hij ging in kleermakerszit zitten op het podium, ze wandelde rustig het podium op en hij nam haar hand stevig vast en zei: kijk….. dit… dit is nu wat ik bedoel! Dit is een code! Jouw hand heeft een code, ja net dezelfde code als mijn hand. Een code? Van liefde? Wat een onzin! Nee! wacht! Ik ben Aaron, Aaron de jonge regisseur, ik weet dat mijn hand een code heeft, het is niet zomaar een code, neen! Theater….. Theater! waarom roep je nu theater? en waarom woon jij hier nu eigenlijk? Waarom is je haren in de war? Vroeg ze bang, hij kwam dichter bij haar lippen, maar ze liep weg, nee! meisje wacht! Jij….. jij bent zo mooi! Hij wou het roepen maar ze was al weg, daar stond hij alweer…. Eenzaam en alleen, hij ging terug naar het podium en plots vond hij ergens een koffer, het was een speciale koffer, was het nu een koffer om op reis te gaan? Neen dat kon toch niet! Zo’n kleine koffer kan je niet mee nemen! Neen! Dat kan niet dit… dit is onmogelijk toen Aaron het koffertje opende zat er een gitaartje in, een heel klein gitaartje, of … was het nu een viool? Aaron nam een stoel en ging er op zitten als of het een gewoon kussen was, hij bleef maar kijken naar het instrumentje wat hij vond, maar hij wist totaal niet wat het was,dus nam hij het instrumentje vast en begon hij er stilletjes een liedje op te spelen, zijn eerste woordje wat hij zong was liefde, liefde, liefde en nog eens liefde, het meisje zat na te denken op haar bed en renden naar beneden, snel trok ze haar jas aan en spurten ze naar Aaron toe, maar Aaron twijfelden, zal ze het gehoord hebben? Zou ze het mooi vinden? Nee! nee! ze kan het niet horen! Want ze moet naar hier komen! Aaron voelden zich weer eenzaam en begon te huilen,hij begon nog eens te spelen maar net op dat moment kwam het meisje binnen, nee het was niet meer een gewoon meisje, neen het was zijn ware liefde, en hij zong, ware, oh ware liefde! Kom naar me toe, want zonder jouw kan ik niet leven, zonder jouw is er gewoon niks te beleven! Zing dat nog eens zei ze lief met een grimlach, ze wandelden rustig naar hem toe en hij gaf een mooie roos aan haar, ze was heel blij met de roos en zelfs had ze ook een verassing bij voor hem, maar eerst zei ze iets, Liefste Aaron, je bent de liefste jongen die ik ken, ik moet je iets vertellen, misschien vind je het best wel raar, maar ik zie je graag, echt waar! Aaron geloofden zijn ogen niet, hij dacht dat hij droomden, maar hij droomde niet, neen het was echt waar, Aaron ging nog eens in kleermakerszit zitten en deze keer het meisje ook, samen gaven ze elkaar een hand en keken in elkaars ogen, van het een kwam het ander, Aaron kuste eindelijk zijn ware liefde, maar Aaron keek nog eens rond en zei dat het een huis was, hé! Dit… dit is een huis? Ja Aaron dit is een huis, en niet zomaar een huis, neen! Het is een productie huis, een productie huis? Wat is dat? hier is een podium waar wij twee alleen kunnen spelen op een echt podium. Wauw! Mijn ware liefde, weet je hoe ik me nu voel? Nee! ik voel….. ik voel me zweven in dit huis, nee! ik voel me net fladderen als een vlinder, ik ook mijn lieve Aaron, ik ook mijn lieve Aaron fluisterden ze stilletjes, Aaron zei dat zijn ware liefde haar ogen moest sluiten, en haar hand moest openhouden, Aaron deed haar een prachtige ring aan en ook moest Aaron zijn ogen toe doen, ook kreeg Aaron een ring, samen vonden ze het prachtig, en lagen samen hand in hand te kijken naar het plafond, Aaron….. ja? weet je, je hebt gelijk Theater is een code, niet zomaar een code, het is de code van ware liefde, en weet je, ik zie je graag, oh…. mijn ware liefde, ik zie jouw ook graag.

The end……

De vervloekte bus…..

Lana zat in haar bus, helemaal verveeld naar het gezaag te luisteren van dat meisje wat langs haar zat, ze was het gezaag beu dus nam ze haar MP3 en zette haar muziek op het aller luidste. Helemaal was er niks te beleven het was de saaiste bus ever! Lana keek naar buiten en hoopte dat er iets spannends ging gebeuren, maar plots sprong de radio aan en de bus veranderde in een disco bar, wauw wat cool! riep ze luid, maar ook was er een ongelukje gebeurd,het wiel van de bus zei baf! het was net een onploffing, in haar bus zat er een mooie jongen, de jongen van haar dromen, maar de jongen van haar dromen zat te praten met dat meisje wat langs haar zat, Lana was slim ze duwden dat meisje weg en ze begon te flirten met de jongen van haar jongen, gelukkig zag de busbegeleidster haar niet flirten, want stiekem hadden ze ook gekust,Lana zweefden helemaal  in de wolken, ze was zo verliefd, maar ze wist zijn naam niet,wauw! wat kan jij goed kussen zeg! mijn naam is Luc. Mijn naam is Lana, hou je van me? ja! ja! riep ze luid, Luc gaf haar een kus, niet alleen maar een kus ook een prachtige hartjeskaart met een mooie tekst erin geschreven van zichzelf, het wiel van de bus was niet meer te herstellen dus gingen ze een andere bus nemen, weer op weg naar school, Luc was net nieuw op haar school. Luc en lana gingen samen hand in hand de klas in en samen zaten ze uren in de wolken…. Einde!

Het magisch theaterviooltje…

Er was eens een vrolijk meisje rond te huppelen in het parkje, ze keek rond haar heen, en ging op een bankje zitten, daar zat ze dan helemaal alleen. Haar naam was Nola maar als iemand aan haar vroeg wat haar naam was zei ze dat haar naam geheim was. Nola keek naar de mooie blauwe lucht en zag iets verder een mooie roos met daar een prachtige vlinder op, voorzichtig liep ze ernaar toe en zei ze hallo vlindertje tegen de mooiste vlinder, wauw wat is hij mooi! maar wat zei niet wist is dat de vlinder ook iets kon terug zeggen, hallo meisje! Nola wist niet wie aan het praten was dus keek ze om haar heen, hé! niet bang zijn ik ben het die hallo terug zei! Nola geloofde haar ogen niet, kon hij nu echt werkelijk praten? of was dat soms een droom? nee! het was helemaal geen droom nee de vlinder had een geheim. hé meisje wie ben je? mijn naam is Nola en….. Wie ben jij? ik ben Anuar. Anuar de liefdesvlinder. Je bent een mooie vlinder! oh! ja eigenlijk ben ik niet zo’n pracht van een vlinder zo als jij! hoe bedoel je? wel jij bent een pracht van een meisje, en….. Eigenlijk ben ik geen vlinder, maar een eenzame jongen die op een roos zit. Anuar kom mee met mij naar huis! neem me een hand! riep Nola luid Nola ging met hem mee naar haar huis, en ze riep haar maman haar mama kwam naar beneden en Nola wou Anuar voorstellen maar Anuar was al terug veranderd in een vlinder, Nola’s mama zei dat ze abnormaal was maar ze was niet abnormaal, Anuar was een Amerikaanse vlinder, alé ja vlinder tussenin, Anuar en Nola gingen samen naar het fonteintje en samen gaven ze kusjes aan elkaar, maar Nola’s mama stond haar toe te kijken, Nola ging kijken en haar mama had voor haar een verassing, ze kwam kijken en haar mama had een viooltje vast, dit is een viooltje niet zomaar een viooltje het viooltje is magisch en alleen jij kan er op spelen, Nola wandelde naar het bos en speelden op het viooltje,maar alles stond stil, Nola riep Anuar maar Anuar was bang hij  lag op een steen te bibberen, Nola nam haar viooltje en speelden een prachtig liefdesliedje wat ze ooit eens schreef, het was niet zomaar een liedje het was een magisch liedje vol met liefde, Anuar stond op en kussten Nola, Nola moest kiezen tussen meisje zijn of een vlinder zijn, Nola ging naar huis en tekende in haar dagboek een vlinder,toen het ochtend was had Nola vleugels en samen vlogen ze naar de mooie rode roos. Einde!

 

De rivier nachtegaal….

Lore was het beu alltijd te gaan wandelen in het bos als het daglicht was. Toen het donker werd sluipten ze stiekem naar buiten en ging ze naar het bos, plots zag ze daar een rivier, snel wandelde ze ernaar, toen ze aan de rivier stond raakte ze het water aan en plots veranderde ze in een nachtegaal, in een vogel dus. Lore was eerst bang, maar eigenlijk werd ze stiekem ook verliefd, toen het terug ochtend werd ging ze naar school en niemand die haar opmerkte, alleen maar een hele lieve mooie jongen, de jongen was haar crusch en stiekem kwam hij langs haar zitten, ook gaf hij haar een kus, Lore was helemaal in de wolken en zei wat is het toch heerlijk om nachtegaal te zijn! Einde

zwembad liefde…

Loreana ging zwemmen met haar school, maar eigenlijk zag ze het niet zo zitten, nee, ze voelen haar het lelijke eendje omdat ze meestal met haar moesten lachen, Loreana was ook net nieuw in haar school en kende helemaal nog niemand. In haar klas was ze het enig meisje en dat vond ze niet echt leuk, Loreana’s meester zei dat haar klas in de bus moest stappen, maar ze vrong tegen, nee meester ik blijf liever hier! riep ze luid, de meester nam haar appart,en Loreana werd bang, ze keek recht in de meester zijn ogen maar de meester was niet boos op haar, de meester begreep haar, wat een opluchting was dat! Loreana stapte met een opgeheven hoofd weer de bus in en plots zat ze langs een knappe jongen, hallo! zei ze verlegen, maar de jongen zei helemaal niks terug, snel waren ze al aan het zwembad en Loreana was verlegen, loreana moest een oefening doen samen met de jongen en daarna mochten ze allebij elkaar leren kennen, de jongen keek in haar ogen en zei ik vind je leuk! ik jouw ook zei ze verlegen ze gaven een handje en gaven perongeluk elkaar een kus, samen zwommen ze nog verder tot het tijd werd, Einde!

Een drama in een kus…

Lucie zat haar te vervelen op haar kamer en staarde wat naar buiten, helemaal alleen zat ze daar te jammeren, niemand werd verliefd op haar,helemaal was ze verdrietig, Lucie liep naar het bos en kwam bij een toneelgroep terecht, snel ontmoet ze wat mensen en vroeg ze aan de regisseur wat ze hier eigenlijk deed, de regisseur antwoordde dat ze in de toneelgroep was, Lucie werd blij, en plots ontmoette ze een leuke jongen, maar was hij nog wel een jongen? of was hij ouder? het kon Lucie niks schelen, Lucie praatte en praatte maar door met de jongen, maar snel ging lucie weer naar huis. lucie rende naar haar kamer en nam haar dagboek, ze schreef ik hou van jou! en snel stak ze het weer weg, Lucie hoorde een kieselsteentje op haar raampje en deed haar raampje open, Lucie ging naar buiten en plots zag ze dat hij een briefje bij had van haar school, het was dus de schoolparty, Lucie keek er al naar uit, en snel nam ze een prachtig kleedje uit haar kast en liep naar haar school, die dag was het zaterdag, Lucie wachtte op haar vriendje en snel was hij daar, ze gaf hem een passionele kus, Lucie was zo blij, maar er liep iets verkeerd een vriendin van haar belde haar mama op en werd woest,Lucie kwam thuis en de mama vertelde dat ze hem nooit meer mocht zien, lucie werd verdrietig, en vroeg waarom ze zo boos was, haar mama vertelde dat ze gekust had met een man van 26 snel huilden ze en schreef in haar dagboek dat ze hem nooit meer terug zag….

mijn twee boeken…

http://www.unibook.com/nl/Ynina-vanclee/Een-leven-in-3D 

http://www.unibook.com/nl/verliefd-op-de-geheime-prins/Verliefd-op-de-geheime-prins 

deze twee linken zijn van mijn twee boeken, die ik zelf heb uitgegeven! x zeker chekken! p.c. de boeken kan je alleen online kopen!!!

het onbekend blauw spook…..

er was eens een jonge prins, hij mocht zich niet laten herkennen, dus nam hij een blauw deken en trok het voer hem heen, hij ging naar buiten, maar iedereen had schrik van hem, zelfs de meisjes, hij kwam een klein meisje tegen maar ze liep weg niemand die hem nog zag lopen, hij ging naar het bos en plots zag hij een kasteel staan, hij keek naar het kasteel en kreeg een traan, hij klopte op de deur maar de deur ging al vanzelf open, plots zag hij een prinsesje maar ze schreeuwde ga weg! nee riep hij ik ben een jongen prins, jaja! en mijn oma is een koe riep ze kwaad, de jonge prins deed het laken van hem af en de prinses kon haar ogen niet geloven, ze keken in elkaars ogen en begonnen te kussen, die dag gingen ze ook trouwen, en iedereen noemden hem de spookprins, Einde!

de poes die verliefd werd op een tijgerin….

er was eens een poes, hij had helemaal geen vrienden en voelden zich alltijd maar alleen, dus ging hij maar wat rond lopen in de stad, maar plots kwam hij een parkje tegen en plots zag hij een knappe tijgerin en liep hij er naar toe, de tijgerin was verlegen en snel ging de poes haar een kusje geven, hé waarom…. waarom geef je me een kus? omdat…. ik ben verliefd op jouw, maar ik durfde het je gewoon niet te zeggen zei de poes blozend, de tijgerin gaf hem een kus terug en toen het bijna avond was keken ze samen naar de zonsverduistering en zagen een prachtig hartje in de lucht, Einde!

teddyberenwereld….

er was eens een jongen en een meisje, ze waren goede vrienden, maar voor dat ze het wisten waren ze gewoon broer en zus. Op een dag gingen ze een kijkje nemen in het bos, maar het bos was duister, het meisje werd bang en wou terug naar naar huis gaan, maar dat kon ze niet, komaan zus we kunnen niet naar huis, zus? ja je bent mijn zus! maar ze viel flauw haar broer Lars keek rond en plots waren ze niet meer in het bos, maar in een wereld vol mensen die aanvoelden als een knuffelbeer, Manou de zus van Lars zag Lars niet meer en sloeg in paniek, Manou ontmoette een lieve jongen en knuffelden hem, wauw! je lijkt wel een echte teddybeer te zijn, kom met me mee! Manou volgden hem en plots kwamen ze een school tegen of wat het dan ook was, Manou keek rond en plots werd ze gefilmt, hé!waarom word ik gefilmt? omdat je een filmster bent! wauw! riep ze luid. Haar broer Lars kwam een kunstacademy tegen en werd een echte kunstenaar, ze besloten er voor eeuwig te blijven en nooit meer gingen ze nog naar huis, Einde!