De aardappel strijkijzer

Er was eens een jongedame, haar naam was Magnolia. Ze hield veel van de natuur, daarom past haar naam ook heel goed bij haar want Magnolia betekend: houd van de natuur. Magnolia woonde kortbij het bos, maar ze was meer in het bos omdat ze daar een zelfgemaakte hut had waar ze elke dag tot rust kon komen. Magnolia wandelde naar haar hut, maar er was iets veranderd, haar hut was heel mooi versierd met mooie bloemen. Huh? wat is hier gebeurd? Waarom is mijn hut zo mooi versierd?. Rustig stapte ze naar haar hut en zag ze een elfje. Hallo? Wie ben jij vroeg ze bang. Ik ben Amaryllis het betekend frisse en sprankelende bloem. Ik had jou hut versierd omdat ik vond dat het wel bij je past, Jij bent toch Magnolia? dat betekend dat je van de natuur houd. Ja klopt! Maar wat doe jij aan mijn hut? Wel ik ben ook iemand die van alles maakt van de natuur en ik dacht ik ga dat meisje eens verassen met een mooie versiering en misschien kan ik voor jou nog wel iets maken? Oh heel graag antwoordde Magnolia. Kom je met me mee? dan toon ik jou wat ik allemaal kan maken. Oh graag zei Magnolia. Samen gingen ze naar Amaryllis haar huisje. Wauw wat is het hier mooi zei Magnolia! Ja! Ik heb een verassing voor jou maar je moet wel je ogen sluiten! Magnolia sloot haar ogen en al snel was haar verassing af. Doe je ogen maar open! Wat? Wat is dit mooi ding? Wel dit is een strijkijzer gemaakt van aardappelen, je moet wel opletten dat je de zool niet aanraakt dat is dan nog heet en dan heb je aardappelpuree in je handen. Maar hoe kan ik daarmee strijken dan? Wel door voorzichtig over je kledingstuk te strijken het wordt vanzelf heet het is niet zoals die strijk ijzers wat je in de winkel vind dit is een heel bijzondere strijk ijzer hoor. Wil je het mij voor doen vroeg Magnolia. Natuurlijk wil ik het je voordoen antwoordde Amaryllis. Ze nam een stukje stof en deed het voor. Wauw! Wat cool! Dankjewel zei Magnolia blij. Ze rende naar haar hut en probeerde de aardappel strijk ijzer uit met haar bloesje. Al snel lukte het haar. Toen ze klaar was wou ze de aardappel strijk ijzer opruimen dus nam ze het strijkijzer vast, maar het was geen goed idee, het strijk ijzer viel met de zool op haar arm en al snel had ze aardappelpuree op haar arm. Oh nee! Ik heb iets kapot gemaakt van iemand die zo iets mooi voor mij gemaakt had. Magnolia wist niet meer wat ze moest doen en besloot dan maar naar het huisje te gaan van Amaryllis. Toen ze aan kwam keek ze droevig naar Amaryllis en al snel zag ze dat haar arm bedekt was me puree. Oh! Ik zie al wat er met jou aan de hand is, je hebt per ongeluk het strijk ijzer met de zool aangeraakt. Ja en nu is hij kapot ik voel me zo dom! Ach! Komaan! Zo een dingen kunnen gebeuren, ik maak voor jou wel een nieuwe! Maar eerst je arm verzorgen want je hebt puree op je arm! Amaryllis nam een doekje en veegde de puree weg, daarna deed ze op de plaats rozen blaadjes. Zo! Je arm is verzorgd de rozen verzorgen er voor dat je er niets meer van kan zien! Dankjewel, maar ik voel me zo dom! Neen! Jij bent nooit dom geweest zo een dingen kunnen gebeuren! Doe je ogen nog eens dicht! Al snel sloot ze haar ogen en kreeg ze weer een nieuwe strijk ijzer. Doe je ogen maar terug open! Wauw! wat mooi! Dit is een strijk ijzer gemaakt van rozen, je verbrand je er niet aan want d zool van het ijzer is bedekt met rozen blaadjes! Dankjewel zei magnolia! Wat kan ik voor jou terug doen? Wel door altijd van de natuur te blijven houden en altijd een bezoekje te komen brengen want ik voel me zo alleen! Oh! Ik zal je elke dag komen bezoeken zodat jij je nooit alleen zal voelen zei Magnolia. Elke dag ging ze naar Amaryllis en kreeg ze nog zoveel leuke cadeaus Ze werden beste vriendinnen en leerden veel van elkaar. Einde!